Çocuklar resim yoluyla iç dünyalarını yansıtırlar; duygu ve düşüncelerini dile getirirler. Resim, çocukların ince kas gelişimlerine, göz-el koordinasyonlarına, bedensel, motor ve bilişsel gelişimlerine yardımcı olmaktadır. Zekâ gelişimlerinin bir göstergesi, kişilik özelliklerinin ve iç dünyalarının bir dışa vurumu olması nedeniyle tanı ve tedavi işlevlerini de görmektedir. Ayrıca geometri gibi bazı derslere de dolaylı katkı sağlamaktadır.
Çocuklarımızın doğum öncesi dönemlerinden itibaren hayatlarına giren ve büyük önem taşıyan müzik, kendini ifade etme becerisini, yaratıcılık zevkini ve estetik duygusunu geliştirmekte büyük rol oynar; ses ve dil gelişimi ile bilişsel gelişim ve soyut düşünmeye katkıda bulunmaktadır. Bir enstrüman çalan çocuk, kendini ifade etme becerisini geliştirir ve bu ona, yaratıcı yönünü ortaya koyma fırsatı verir. Çocukların müzik eşliğinde arkadaşlarıyla iletişime daha kolay geçmeleri sosyal gelişimi büyük ölçüde desteklemektedir.
Tedavi gücü iyi bilinen spor, çocukların bedensel, zihinsel gelişimlerine, sağlıklarını korumaya ve güçlendirmeye yardımcı bir etkinliktir. Özellikle grup halinde yapılan spor aktiviteleri, çocukların kendi yeteneklerinden haberdar olmalarına ve onları başkalarının yetenekleriyle karşılaştırabilme fırsatı vermektedir. Takım üyeleri olarak çocuklar, hata bulmak yerine yapıcı olmayı, eleştirmek yerine paylaşmayı öğrenmektedirler. Tüm bunların sonucunda da kendilerine güvenmeyi öğrenmektedirler. Çünkü ancak kendine güveni olan bireyler, başarı için gerekli olan yüksek motivasyona ve başarıda yüksek bir hedefe sahip olabilirler.
Dokunma duyusunun gelişimini sağlayan su, aynı zamanda çocuklara büyük bir haz verir. Deneyim ve keşif olanakları sağlayan su sayesinde çekingen çocuklar uyarılır, yaramaz çocuklar sakinleşir. Ayrıca su, çocukların dikkatlerini bir konu üzerinde uzun süre toplamalarına da yardımcı olmaktadır.
Tiyatroda ve sinemada çocuklar etkili bir öğrenme ortamına sahip olabilmektedirler. Çocuklar tiyatroda ve sinemada gözlem yaparak öğrenirken oyun kahramanlarının davranışlarıyla kendilerini özdeşleştirerek farklı davranış kalıpları edinirler. Oyunu ya da filmi izlerken “sahnede olsaydım ne yapardım?” sorusunu sık sık kendilerine sorarlar ve kendi başlarına sentezler yaparak yargılara varabilirler. Çocuklar tiyatro ve sinema yoluyla kendi duygusal gerginliklerinden kurtulabilir, iç çatışmalarına ve bireysel sorunlarına çözüm bulabilirler. Işık, ses ve sahne düzenlemesiyle görsel ve işitsel duyulara hitap etmesi, tiyatroyu ve sinemayı kitaptan daha etkili bir eğitim aracı haline getirmektedir.